Je zoon in de bovenbouw van de basisschool is ineens een ander kind aan het worden en niet op een leuke manier. Je ziet dat hij steeds minder met zijn vertrouwde vriendjes aan het spelen is en zich probeert aan te sluiten bij een nieuw clubje. Je ziet dat hij daar niet gelukkig van wordt. Dat duurt nu al een tijdje en langzaamaan begint jou de angst te bekruipen dat het niet goed met hem gaat en als dit zo doorgaat dat hij hier in zijn pubertijd echt sociale problemen aan het creëren is. Je kunt hem niet meer bereiken en je vraagt je af: hoe vind ik de handleiding om dit kind te begeleiden zodat hij weer een gelukkige jongen wordt?

Herken je dit?

• De vertrouwde vriendjes zie je bijna nooit meer, maar als hij zijn nieuwe vrienden mee naar huis neemt kijk je met angst om je hart toe, want er wordt de baas gespeeld over jouw leuke zoon en je ziet hem zich aanpassen om vooral maar in de smaak te vallen bij deze nieuwe vriendengroep.

• Als de vriendjes weg zijn, zou hij vroeger naar je toe zijn gekomen om te vertellen dat er de baas over hem wordt gespeeld. Maar dat is niet meer. Hij gaat naar zijn kamer en trekt zich terug in zijn game, waardoor je geen contact meer met hem krijgt. Je voelt je zo machteloos, want je ziet dat hij niet blij is met hoe het nu gaat tussen hem en zijn vrienden. Het breekt je hart, want je kunt er niets aan doen. 

• Je brengt je zoon naar het sportveld. Waar je eerder nog even ging kijken, weet je inmiddels dat je zoon dat echt niet meer wil. Voordat je terugfietst zie je nog net dat hij met veel geduw en getrek naar het veld loopt. En dat zag er niet als een grapje uit. Je weet dat dit gedrag te ver gaat en hij dit alleen maar doet om bij het nieuwe vriendengroepje te horen waar hij zo slecht in past. Je weet dat er ingegrepen moet worden, alleen heb jij geen idee hoe.

• Je wordt alweer gebeld door de voetbaltrainer van je kind. Ergens gelukkig maar, want hij maakt zich ook zorgen over de sociale ontwikkeling die je zoon nu doormaakt. Hij heeft teamgenoten uitgescholden met woorden waarvan jij niet eens wist dat hij ze kende. En natuurlijk hoort dat ook bij de leeftijd, maar zowel de trainer als jijzelf hebben het idee dat hij dit doet om op te vallen en stoer te zijn, zodat hij zich kan bewijzen bij zijn nieuwe vrienden. En daar moet ingegrepen worden, alleen jij hebt geen idee hoe.

• Het taalgebruik bij jou thuis lijkt ineens op een geheel nieuw woordenboek gebaseerd. Hij is grof in de mond geworden, hij geeft jou een grote bek en hij is bijna niet meer aan te spreken. Terwijl je hem corrigeert en zegt: dat soort woorden wil ik hier niet horen, breekt je hart, omdat je ziet dat hij dit vanuit onzekerheid doet.

De situatie zal niet vanzelf veranderen, als je nu niets doet wordt de situatie alleen maar erger. Hij is nu al bezig om verkeerde vrienden op te doen en gedrag te vertonen waar hij zichzelf later mee ten gronde richt. Het klinkt overdreven, maar in je ergste nachtmerries zie je hem verslaafd zijn, dealen, crimineel zijn, allemaal omdat je hier niet hebt kunnen ingrijpen, omdat je de handleiding niet hebt kunnen vinden om je kind goed door deze sociale veranderingen te kunnen loodsen. Dat gaat jou toch niet overkomen?

Dat hoeft ook niet, maak nu een afspraak, waardoor wij samen verkennen welke handleiding kan passen bij je kind.